വേര്‍പാടിന്റെ വിരല്‍ പാടുകള്‍

എനിക്ക് മെയിലില്‍ കിട്ടിയ പടങ്ങളാണിത്.

ലെബനൊണില്‍ നിന്നുമുള്ള ചിത്രങ്ങള്‍.

ഒരമ്മയുടെയും മകന്റെയും വിടവാങ്ങല്‍.

മനുഷ്യത്തം മരവിച്ചു പോയോ?

നിശാഗന്ധി -രാത്രികളുടെ രാജ്ഞി

അതെ,ഇന്നലെ ശരിക്കും രാത്രികളുടെ രാത്രിയായിരുന്നു.

നിശാഗന്ധി വിടരുന്നതും കാത്തിരുന്ന രാത്രി!!

അവസാനം പത്ത് മണിയോടടുപ്പിച്ച് പൂ വിരിഞ്ഞപ്പോ

എന്തൊരു ആഹ്ലാദം,എന്തൊരു സൌരഭ്യം!!

മധുരമായ പ്രതികാരം കണ്ടോ സുഹൃത്തുക്കളെ

ഹ ..ഹ ..ഹ.. ഇതു കണ്ടോ ബൂലോകരെ

“അത്രപ്പോരം ഓകെഅതിനപ്പുറത്തെ

കളിക്ക് ഞമ്മള് സമ്മതിക്കൂല”

മാധ്യമം-കാര്‍ട്ടൂണ്‍(വേണു)11.7.08

തഴുകിയിട്ടും തഴുകാതെ പോയ സ്നേഹം

ആറാം ക്ലാസ്സിലായിരുന്നു ഞങ്ങളന്ന്,ഞാനും അലിയും.

ക്ലാസ്സില്‍ ഒന്നാമതാവാന്‍ മത്സരമായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍

തമ്മില്‍.എല്ലായ്പ്പോഴും ജയിച്ചിരുന്നത് ഞാന്‍!

പിന്നീട് പലപ്പോഴും തോന്നീട്ടുണ്ട്,തോറ്റ്

തരികയായിരുന്നില്ലേ അവനെനിക്ക്.

വൈകാതെ എനിക്ക് ഇരട്ടപ്പേര്‍ വീണു,അലി.

കരികൊണ്ടും കമ്യുണിസ്റ്റ്പച്ചയുടെ ഇലകൊണ്ടും

എഴുതിയ ചുവരെഴുത്തുകള്‍ സ്കൂളിലാകെ നിറഞ്ഞു.

ഇക്കാര്യത്തില്‍ അവന്‍ നിരപരാധിയാണെന്ന്

എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.

എന്നും രാവിലെ ക്ലാസ്സിലെത്തുമ്പോള്‍,

ബോര്‍ഡിലെഴുതിയിട്ട തോന്ന്യാക്ഷരങ്ങള്‍ ഞാന്‍

കാണാതിരിക്കാന്‍ വേണ്ടി ധ്ര്തിയില്‍ മായ്ച്ചു

കളയുന്ന അലിയെയാണു കാണാറ്!.

വലിയൊരു ദുരന്തം ഞങ്ങളെ കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടെന്ന്

ആരറിഞ്ഞു;

എന്റെ ഉമ്മാന്റെ കൈയില്‍ നല്ല ഭംഗിയുള്ള ,

മുത്തിന്റെ ഒരു മാലയുണ്ടായിരുന്നു.ഒരുപാടു

കരഞ്ഞു വിളിച്ചിട്ടാണ് ഉമ്മയെനിക്കതിടാന്‍

തന്നത്.ആ മാലയുമിട്ട് ഒരു രാജകുമാരിയെ

പോലെയാണന്ന് ഞാന്‍ സ്കൂളില്‍ പോയത്.

കടന്നുപോകുന്ന വഴികളിലൊക്കെ

ശീല്‍ക്കരങ്ങളും മുറുമുറുപ്പുകളും ഞാന്‍

ഞാന്‍ കേള്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.വൈകാതെ

മുറുമുറുപ്പുകള്‍ ഉച്ചത്തിലായി,മാല അലിയെനിക്ക്

സമ്മാനിച്ചതാണെന്നും വലുതായാല്‍ അവനെന്നെ

കല്യാണം കഴിക്കുമെന്നും!!ദൈവമേ...രാജകുമാരി

പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.ഭാരതിടീച്ചര്‍ അലിയെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു

നാളെ പിതാവിനെ കൂട്ടിവന്നിട്ട് ക്ലാസ്സില്‍ കയറിയാല്‍

മതി.പിറ്റേന്ന്,

സ്കൂള്‍ മുഴുവന്‍ ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ്സിനു മുന്നില്‍,

റ്റീച്ചര്‍ പറഞ്ഞുതീര്‍ന്നിട്ടും ആ മനുഷ്യന്‍ ഒന്നും

മിണ്ടിയില്ല!പിന്നെ അവിചാരിതമായി,അലിയുടെ

കരണത്ത് ആഞ്ഞടിച്ചു,ഇതിനാടാ ഞാന്‍ നിന്നെ

സ്കൂളിലയച്ചത് എന്നും ചോദിച്ച് അവനേം വലിച്ചിഴച്ച്

നടന്നു!റ്റീച്ചറെത്ര പിന്‍ വിളി വിളിച്ചിട്ടും അയാള്‍

നിന്നില്ല.ഒരുമാത്ര ...അലി തിരിഞ്ഞ് എന്നെ

നോക്കി,അവന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞിരുന്നു,

ഞാനറിയാതെ എന്റെ കൈ എന്റെ കവിളിലേക്ക്

നീണ്ടു.എന്തായിരുന്നു അവനെന്നോട് പറയാന്‍

ശ്രമിച്ചത്....ഒരുകാറ്റ് എന്നെ തഴുകി

കടന്നുപോയി....

അതില്‍ പിന്നെ ഞാനവനെ കണ്ടിട്ടില്ല,പഠനം

തുടര്‍ന്നോന്നറിയില്ല,ഇപ്പോ എവിടാണെന്നറിയില്ല,

മനസ്സുകൊണ്ട് ഇപ്പൊഴും ഞാന്‍ മാപ്പ് ചോദിച്ച്

കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

അയ്യേ ......ഈ മോഹന്‍ ലാലിന് എന്ത് പറ്റി

രണ്ടോ മൂന്നോ മണിക്കൂര്‍ കുത്തിപ്പിടിച്ചിരിക്കാന്‍ ക്ഷമയില്ലാത്തത്

കൊണ്ട് സിനിമ കാണല്‍ തുലോം കുറവ്.

പക്ഷെ ഈയിടെ,ചാനലുകള്‍ മാറ്റിക്കൊണ്ടിരിക്കെ

അതാ..മോഹന്‍ലാല്‍ കൂമ്പ കുലുക്കി,കവിള്‍

വീര്‍പ്പിച്ച്,സ്വതസിദ്ധമായ ആ ഇടത് ചരിവോടെ

നായികക്കു പിന്നാലെ പായുന്നു,കരണം

മറിയുന്നു!അതെ കിലുക്കത്തിലും ചിത്രത്തിലും

ഒക്കെ നമ്മള്‍ കണ്ട മറിച്ചില്‍ തന്നെ.

പക്ഷെ ഇപ്രായത്തില്‍ പ്രണയത്തിന്

വേണ്ടി അദ്ദേഹമങ്ങനെ മറിയുന്നത്

കാണുമ്പോള്‍ കഷ്റ്റം തോന്നുന്നു.

പ്രണയത്തിനു കാലവും സമയവും ഒന്നുമില്ല.

അവസാനം വരെ മനസ്സില്‍ പ്രണയം കൊണ്ടു

നടക്കുന്നവര്‍ ഭാഗ്യവാന്മാര്‍.

പക്ഷെ ഇതാണോ അതിന്റെ രീതി.

സംവിധായകന് തലക്ക് വെളിവില്ലെങ്കില്‍ ,

ലാലിനെങ്കിലും വേണ്ടേ?